Wydajne i przewidywalne zarządzanie środowiskiem IT wymaga aby architektura aplikacji była spójna na wielu płaszczyznach. Utrzymanie ujednoliconych elementów w środowisku aplikacyjnym pozwala nie tylko ograniczyć chaos w architekturze, ale też przyspieszyć podejmowanie decyzji w obszarach objętych standaryzacją. Standardy tworzą bezpieczną przestrzeń do eksperymentów dla zespołów zaangażowanych w rozwój i utrzymanie oprogramowania.
Narzędziem utrzymania tego porządku są formalne artefakty, np. dokumenty czy strony Wiki opisujące te standardy, ograniczenia i wymagane modele realizacji funkcjonalności w środowisku IT.
Standaryzacja ta powinna być zrealizowana na minimalnym potrzebnym poziomie i ograniczać się do najważniejszych wymagań. Celem jest znalezienie takiego zestawu standardów, który wytworzy spójne środowisko, a jednocześnie nie ograniczy innowacyjności.
Najważniejsze typy standardów które należy opracować to:
- spójność technologii – ograniczenie ilości technologii w organizacji do zdefiniowanej listy i utrzymanie spójności co do wersji wszystkich jej elementów,
- spójność integracji – ujednolicenie i zdefiniowanie dobrych praktyk integracji międzysystemowej,
- spójność monitorowania i logowania – ujednolicenie procesu logowania i monitorowania zdarzeń systemowych i biznesowych w środowisku aplikacyjnym,
- spójność w zarządzaniu danymi – ujednolicenie sposobu zarządzania danymi w zakresie budowy modeli, ich spójności i odpowiedzialności za to systemów.
Tworzenie
Budowa i uaktualnianie standardów powinno być oparte na cyklicznych działaniach, np. raz na rok, w którym zespół złożony z architektów przygotowuje treść standardu, później uzgadnianą z zainteresowanymi stronami. Na przykład szczegóły standardu technologicznego, dotyczące używanego języka programowania, powinny być ustalone z zespołami deweloperskimi, które używają tej technologii. Standardy powinny być dostępne i komunikowane wszystkim zainteresowanym stronom łącznie z dostawcami.